خواب تلخ
مرغ مهتاب می خواند
ابری در اتاقم میگرید
گلهای چشم پشیمانی می شکفد
درتابوت پنجره ام پیکر مشرق می لولد
مغرب جان می کند
می میرد
گیاه نارنجی خورشید
در مرداب اتاقم می روید کم کم
بیدارم
نپنداریم درخواب
سایه شاخه ای بشکسته
آهسته خوابم کرد
اکنون دارم می شنوم
آهنگ مرغ مهتاب
و گلهای چشم پشیمانی را پر پر می کنم
سهراب سپهری
خیلی قشنگ بود مرسی سامی جون حال کردم
سلام ممنون که به وبلاگم سر زدی
با لینک هم موافقم
وبلاگ جالبی داری و موفق باشی
شهرام
سربه زیر و سخت