یعنی  تموم میشه این در به دری ؟

سلام، این روزا بد جوری دلتنگ سفرم همش لحظه شماری میکنم تا هر چه زودتر برگردم ایران. بعد از کلی این ور اون ور رفتن زیر آفتاب داغ و سوزان عراق بالاخره تونستم کارام رو ردیف کنم. الان که دارم این یادداشت رو می نویسم از یه آژانس هواپیمایی دارم برمیگردم. بعد از کلی چک و چونه زدن بالاخره طرف قبول کرد که ویزام رو برای روز دوشنبه هفته بعد تحویلم بده. شاید باور نکنید که این چند روز باقی مونده برام هر روزش یکسال طول میکشه، مخصوصا که یه چشم براه هم دارم که دلم واسه دیدنش کلی بی تابه. نمیدونم تا حالا براتون این حالت پیش اومده که البته میدونم شمام مثل من خیلی وقتا این حالتها رو تجربه کردید و آن هم اینه که وقتی میخواید جایی برید یا قراری دارید زمان نامردی میکنه و یواش یواش و سلانه سلانه میره، اما وقتی میخواید زمان نگذره انگار که اوستا کریم از اون بالا فرمان صادر کرده که با سرعت بیشتری بگذره . خلاصه کنم خدا اون روز براتون پیش نیاره که مثل من هر روز لحظه شماری کنید تا زودتر روز سفرتون برسه. حالا موقعی که تو راه هستید بماند که یکی از بدترین لحظات زندگیه تا وقتی که میرسید خونه و ........  

الکس تکین